Elma

Elma, sağlık açısından birçok faydası ile tanınan bir meyve olmasına rağmen, tüketilmemesi gereken bir parçası olduğunu bilmek gerekiyor. Elma çekirdeğinde amigdalin adında bir madde bulunuyor; bu bileşen, vücutta katalizlenerek hidrosiyanik asidin üretimine sebep olduğundan tehlike arz ediyor. Yine de bu durum, çekirdeklerin yüksek oranda tüketiminde geçerli. Vücudumuz, zehirli olarak gördüğü maddelere karşı son derece güçlü doğal savunma sistemlerine sahip olduğundan, makul miktarlara gerektiği gibi tepki verebiliyor.

Kiraz

Göz alıcı rengi ve aroması ile kiraz, insanı hazza götürmeye yetecek kadar lezzete ve şeker içeriğine sahiptir. Kirazın etli kısmını yemekte elbette hiçbir sakınca yok; ancak ne yazık ki çekirdek asla yutulmamalı – kazara bile. 

Kiraz çekirdeğinde hidrosiyanik asit gibi zararlı elementler bulunur. Hidrosiyanik asit örneğin, oksijenin kırmızı kan hücreleri ile taşınması sürecini etkilediğinden, nefes güçlüklerine sebep olan, güçlü bir toksin türüdür. Bu yüzden kiraz çekirdeklerini yutmamak için ekstra efor sarf etmek gerek – özellikle de çocuklar ve hareket kabiliyeti sınırlı kişiler söz konusu olduğunda.

Mürver 

Mürveri kullanırken biraz dikkatli olmak, bitkinin yalnızca aromalı çiçeklerini ve meyvelerini kullanmak gerek. Çünkü mürver bitkisinin yeşil kısımları ve kabuğu zehirlidir. Ayrıca mürver meyvesini de tedbirli bir şekilde ve aralıklarla tüketmekte fayda var; çünkü meyve, birtakım bağırsak sorunlarının kaynağı olabiliyor.

Badem

Zengin bir enerji kaynağı olarak bilinen bademlerin acı olanları, yapılarında bolca amigdalin maddesi bulundurur – ki bu bileşim vücutta toksik hidrosiyanik asidin üretimini tetikler.

Tatlı badem, bu tür bir tehlike yaratmıyor; ancak acı olanları bol miktarda tüketmemek gerekiyor. Kazara acı badem tüketerek vücudunuza zehir alma ihtimalinden ise korkmanıza gerek yok; çünkü sağlıklı bir bedende ölümcül sonuçlar getirebilecek miktarda amigdalini, en az 50-60 acı badem yemeden almanız mümkün değil.

Patates 

Birçoğumuzun bihaber olduğu bir gerçekte sıra: patatesin her yeri yenilebilir değildir. Patates kabuğunda ve filizlerinde, solanin adında toksik bir madde bulunur. Bu yüzden patatesleri daima soymak gerektiğini unutmamak gerekiyor – hatta pişirmeye başlamadan önce soymak şart, çünkü solanin adındaki bu alkaloit, yalnızca 243 °C gibi yüksek sıcaklıklarda çözünüyor. Patates pişirmek istediğinizde, özellikle yeşil filizlerden kurtulmak gerektiğini unutmayın; çünkü bahsi geçen toksin, en çok bu kısımlarda toplanmış halde oluyor.

Fasulye

Bu baklagil, zengin protein içeriği ile son derece yararlıdır; ancak çiğ şekilde tüketilmemesi gerekir. Yapısındaki fitohemaglutinin adlı toksin, mide bulantısı, kusma ve ishal gibi semptomların ortaya çıkmasına sebep olabilir. Fasulyelerin en azından birkaç saat suda bekletilmesinin nedeni, bu toksinin etkilerini yok edebilmektir.

Mantar 

Genelde tehlikeli olarak tanınan besin türlerinin başında mantar gelir. Doğada, bilmemiz gereken birçok zehirli ve tüketilmesi sakıncalı mantar türü var; ancak yapısında çeşitli toksinler barındırmasına rağmen sıklıkla tükettiğimiz mantar türleri de yok değil. İyice pişirilerek tüketilen bu mantarlar, sindirim güçlüklerine yol açmazlar ve güvenle tüketilebilirler.

Muskat  

Muskat, yemeklere aroma katması için öğütülerek eklenen bir baharat türüdür. Bu baharat hem damakta hem de burunda son derece hoş bir rayiha bırakır; ancak dikkatle kullanılması gerekir. Aşırı miktarda muskat, halüsinasyonlara ya da vücutta kasılmalara sebep olabilir. Bunun sebebi, yapısındaki nörotoksik madde miristisindir. Muskat tüketimi, fetüs açısından zararlı olabileceğinden, özellikle hamile kadınlarda kısıtlanmalı, bol miktarlarda tüketilmemelidir.

Ravent

Şekerleme endüstrisinde sıklıkla kullanılan bu bitki, tam olarak yenebilir değildir. Ravent bitkisinin yalnızca sap kısmı güvenle tüketilebilir; yapraklarında örneğin, bolca okzalik asit bulunur. Bu madde, güçlü bir laksatiftir; sağlıklı bir insanın böbrek fonksiyonlarını, sistemik düzeyde negatif bir şekilde etkileyebilir.