Mesleğini babasından öğrendiğini belirten Ayhan, "Bugüne kadar hep kerpiç yaparak çalıştım. Bizim orada çoğunlukla kerpiç kullanılırdı. Briket gibi şeyler hiç yoktu. Bu işle yıllarca uğraştık. Bu işi 14-15 yaşlarında öğrendim. Kalıbı çekmeye o yaşlarda başladım. Arkadaşların, komşunun işine giderdik. O günler yevmiyeyle çalışırdık. İnsanlar sıra bulamazlardı. Böyle kerpiç dökme işi çoktu. Kerpiçten ev, samanlık, odunluk yaptıracak olanlar çağırınca gidiyordum. Böyle çok uğraştım" dedi.
Meslek hayatı boyunca birçok kerpiç yapı inşa ettiğini anlatan Ayhan, geleneksel usullere göre güzel bir iş ortaya çıkardığını dile getirdi. Ayhan, kerpiç dökmenin püf noktaları olduğunu anlatarak, şunları kaydetti:
"Kerpici yapmak için toprağı toplayıp bir araya koyarak samanını ve suyunu hazırlamak lazım. Toprağı, suyu, samanı karıyorsun. Bunlar çamur haline gelip kıvamını alınca kerpiç çok güzel çıkar. Daha sonra güneşe dizip uzun süre bekletmek lazım. Sonra inşaatta kullanmaya hazır olur. Kerpiç ev kışın sıcak, yazın serin olur.
Ben kerpicin unutulmaması için burada çalıştım. Gençler bu işi yapmıyor. Bu işe bakan yok. Ben para için bu işi yapmıyorum. Bu öğrenilsin, kerpiç işi yürüsün istiyorum. Bizim köyde çift katlı 70-80 yıllık binalar var, çok sağlamlar. Bu kerpiç ömürlük. Gel şurada bir gece yat, onun havasına bak, sıhhatine bak. Gündüz gel otur burada, onun serinliğine bak. Briketler adamı yakıyor, gece uyutmuyor."
Ayhan, kerpiç dökerek kazandığı parayla 5 çocuk büyüttüğünü ve geçimini sağladığını sözlerine ekledi.
