• O korkumu barınaklarda gönüllü çalışarak yendim.
Ne güzel... Onların gözündeki o sevgiyi görüp de nasıl o kadar kötü şeyler yapabiliyorlar. Son zamanlarda beni çok üzen şeyler duyuyorum. Yol da verildi. Urfa’daki köpeği canlı canlı boğan o adam belki de namaz da kılıyor. O ellerini Allah’a açıyor ve o ellerle gidip bir canı alıyor. Gözü olan bir canlıyı nasıl öldürebilirsiniz? Şimdi Kurban Bayramı geliyor diye karaları bağlıyorum. Ona da tahammülüm yok. Yerdeki bir çiçeğe bile basmaya kıyamıyorsun da nasıl gözünün içine bakan bir canlıya kıyabiliyorsun. Ona bir lokma ekmek versen o hayvan senin için canını feda edecek. Nasıl onu öldürebilirsin veya kötü davranabilirsin, tecavüz edebilirsin? Akıl alır gibi değil. Ne olur o insanları uyutsunlar, insan değil onlar, bu varlıklara insan bile demiyorum. Niçin bir tanesi birilerini ısırıyor diye bütün köpekler öldürülüyor. O zaman bir tane katil var diye de bütün insanlar öldürülsün. Böyle bir şey olabilir mi? Çok karşıyım. Bazen "kıyamet kopsun, bir şey olsun, bu dünyadaki kötülükler bitsin" diyorum. Tekrar iyiliklerle dolu güzel bir dünya inşa edilsin ve öyle yaşasınlar. Bazen bunu canı yürekten istiyorum. Çocuklar ölüyor, insanların sığındıkları yerler bombalanıyor. Buna nasıl seyirci kalınıyor? İnanılır gibi değil. Bazen bir şey de çok fazla söylenildiği zaman anlamını yitirir ya onun gibi oluyor. O kadar çok kötülük var ki artık normalleştirilmeye başlanıyor.